روایت فتح خرمشهر، روایت غیورمردانی است که تا تنفس خرمشهر از هوای آزادی، آنچه از توان و اراده و تعقل و توکل داشتند، در طبق اخلاص و عشق گذاشته و با تمام قوا برای فتح نقشه چیدند و انگیزه برانگیختند و جوشش خون عشق و غیرت در دلهایشان، لشکر عظیم و نهان خداوندی را به پشتوانه برانگیخت و عــِرق ملی با توکل خداوندی درهم آمیخت و مردانی، مردانه از جان هایشان گذشتند و به یاری خداوند "نخوت باد دی و شوکت خار آخر شد"؛  مصرع پایانی غزل خونین خرمشهر شد!

همچنان بعد از سالها از گذشتن سوم خرداد 1361، هنوز هم قلب‌ها به یاد خرمشهر و به یاد اولین پیام آزادی‌اش در سینه می‌تپند و بار دیگر امروز ندای "خرمشهر آزاد شد" و پیام "خرمشهر را خدا آزاد کرد" در گوش جانمان طنین انداز شده. 

گرامی می‌داریم یاد بزرگ‌مردانی که خرمشهر نه شهرشان، نه تکه‌ای از خاکشان که پاره‌ی تنشان بود و برای آزادی‌اش از بالاترین دارایی‌هایشان  - جان و مالشان - گذشتند و به حرمت نامشان، شهادت، مقاومت و ایثار است که در جان خرمشهر تا همیشه حق آب و گل دارند...